مدح پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
از حمد توست در فلک، اسماءِ احمدی ای نـقــطـۀ تــلاقــیِ دلـهــای ایــزدی! حبل المتـینی و همۀ دست ها به توست۱ تا دستِ رد بـه تـفـرقـۀ دستـه هـا زدی شرک است از جداییِ این جمع، دم زدن۲ وقتی تو شمعِ محـفلی و نورِ بی حدی وقـتـی پـدر تـویی؛ هـمـۀ مـا بـرادریـم سوی تو می دویم...که تنها تو مقصدی بی اتحاد، جنسی از ایمان نمانده است۳ بی این دو یـار، تحـفـۀ بـازار شد بدی گاهی برای گفتن یک بیت لازم است۴ شـاهـد بـیـاورم ز غـزلـهـای اوحـدی "حاشا که جز هوای تو باشد هوس مرا"۵ شـرب مـدام شـد صـلـوات مـحــمــدی |